با وجود پیشرفت علم و تکنولوژی و استفاده از ماشین آلات و تجهیزات تمام اتوماتیک در صنایع مختلف و همچنین پدیده نوظهور هوش مصنوعی در کسب و کارها و پیشرفت روز افزون آن، اما همچنان وجود نیروی کار و منابع انسانی از چالش‌های بزرگ در کسب و کارهای مختلف به شمار می‌رود به طوریکه بسیاری از تولیدکنندگان و فعالین بخش خصوصی و شرکت‌های بزرگی که با تمام ظرفیت خود و سه شیفت در حال ارائه خدمات هستند، این مشکل را بیشتر لمس کرده‌اند.
با این وجود یکی از علل اصلی فقدان نیروی متخصص و زبده، مهاجرت این قشر به سایر کشورها است. پدیده ای که این چند سال به وضوح و با سرعت بیشتری در حال گسترش است به نحوی که در هر خانواده و یا شغلی افراد مختلف تجربه مهاجرت اطرافیان خود را داشته اند.
در این زمینه نیز دولت برای آینده کشور از سال‌ها قبل در حال تمهیداتی بوده از جمله تبلیغات گسترده برای افزایش جمعیت و فرزندآوری و اختصاص یارانه و تسهیلات و افزودن بیمه برای درمان‌های مختلف ناباروی و …. که شاید در آینده این چالش کمرنگ تر از قبل، کسب و کارها و حتی اقتصاد کشور را مورد تهدید قرار دهد.
اما نکته ای که دولت باید به آن عنایت داشته باشد، توجه بیشتر به منابع انسانی است که تا حد امکان افراد از روی یاس و نا امیدی و تورم افسار گسیخته، به دنبال کار و حتی زندگی آسوده تر و طبق سلیقه خود مهاجرت نکنند و با عشق و علاقه در کنار خانواده بتوانند کشور را در مسیر شکوفایی اقتصادی قرار دهند. همچنان که شاید بسیاری از کارآفرینان و فعالین اقتصادی که سال‌ها قبل از کشور مهاجرت کرده اند و اکنون در سایر کشورها موفق بوده اند، هم اکنون از حسرتشان برای کار و ایجاد پویایی اقتصادی در کشور می‌گویند.
از طرفی تبلیغات افسار گسیخته و حتی رنگارنگ از نشان دادن شرایط زندگی و کار در سایر کشورها موجب شده حتی قشر ضعیف نیز به فکر مهاجرت بافتند که البته شرایط سخت‌تری از نظر فرهنگی، مسائل کاری و شهروند درجه دوم بودن و هزینه‌های بسیار بالای زندگی را نیز در برخواهد داشت که باعث شده بسیاری از افراد مهاجر از تصمیم اولیه خود پشیمان باشند ولی به واسطه هزینه‌های سرسام آوری که صورت دادند راه برگشتی نداشته باشند.
متاسفانه سمت و سوی مهاجرت از جوانان به سمت کارآفرینان، فعالین اقتصادی و حتی پزشکان متخصص نیز سوق داده شده و این مسئله تهدید جدی برای امنیت اقتصادی و سلامت کشور را به همراه خواهد داشت.
چه بسا دولت محترم می‌بایست برای برنامه ریزی افزایش جمعیت، ابتدا استراتژی‌هایی برای حفظ جوانان این مرز و بوم به خصوص نخبگان کشور را تدوین کند چرا که بدون وجود اساتید مطرح دانشگاهی و فعالین اقتصادی و پزشکان و پرستاران و سایر متخصصین امر، کشومان از نظر منابع انسانی تهی می‌شود و نسل بعد نیز از آموزش کافی برخوردار نخواهد شد و این سونامی مهاجرت باعث می‌شود برای منابع انسانی به عنوان وارد کننده از کشورهای هند و چین و پاکستان و افغانستان کمک بگیریم.
امید است با نگاهی دقیق تر به این مسئله، ایجاد امکانات رفاهی، کاهش هزینه‌های زندگی، تامین آسان و دسترسی به شغل پایدار در دستور کار مسئولین قرار گیرد و به فرمایش رهبر انقلاب از ایجاد دو قطبی‌های سیاسی و صحبت‌های تند در صدا و سیما و تریبون‌های مختلف که مردم را ناراحت و باعث تشدید مهاجرت می‌شود، خودداری شود.
از طرفی نیز دولت می تواند با کمک به صاحبین کسب و کار از طریق کاهش هزینه های سرسام آور تامین اجتماعی و مالیات ، باعث ایجاد اشتغال جوانان با مزایای بهتر شود که این مسئله در کنار ایجاد مسائل رفاهی کمک زیادی به توقف سیل مهاجرت خواهد داشت.