جناب آقای دکتر علیزاده
پس از تهاجم اسرائیل به قطر و تضعیف مشروعیت تل‌آویو در مجامع عربی و بین‌المللی، ایران در آستانه یک دوره فرصت‌ساز قرار گرفته است. تهران می‌تواند با رهبری دیپلماتیک محور مقاومت و دعوت از کشورهای معترض به نشست‌های منطقه‌ای، خود را به‌عنوان تنها ضامن امنیت و تمامیت ارضی معرفی کند. همزمان از بحران مشروعیت اسرائیل برای مختل کردن طرح‌های عادی‌سازی بهره ببرد و با پیشنهاد معاهدات عدم تجاوز و همکاری امنیتی در خلیج‌فارس، نقش پیشران توافق‌های منطقه‌ای را به دست گیرد. اجرای سریع پروژه‌های «کریدور شمال–جنوب» و توسعه زیرساخت‌های ترانزیتی ایران به هند و روسیه نیز موقعیت اقتصادی کشور را تقویت می‌کند. در عرصه بین‌المللی، تسریع عضویت در سازمان همکاری شانگهای و انعقاد قراردادهای بلندمدت انرژی با چین و روسیه، ضمن دورزدن تحریم‌ها، ظرفیت‌های مالی و تکنولوژیک ایران را بالاتر می‌برد. ایران با میانجی‌گری در یمن، لیبی و افغانستان و فعال‌سازی دیپلماسی ملت‌به‌ملت، چهره‌ای کارشناسانه و بی‌طرف از خود نشان داده و از شکاف‌های غربی برای کاهش فشار تحریم بهره می‌برد. در نهایت طرح‌هایی مثل «اتحادیه سلامت خلیج‌فارس» و کارتل منطقه‌ای غذایی می‌تواند وابستگی به بازار جهانی را کاهش داده و جایگاه تهران را به‌عنوان بازیگری حیاتی در جنوب غرب آسیا تثبیت کند.
